Alles heeft een begin. Zo ook de wielerloopbaan van Bert die opgroeide in de buurtschap Herike. Op een dag wilde jeugdvriend Massie Zandjans uit het naburige Stokkum meedoen aan de Ronde van Neede voor gewone fietsen. De 16-jarige Bertus (zoals hij destijds heette), ging mee.

In Neede aangekomen zei de even oude Massie: “Doe toch mee, jij kunt best een stukje meejakkeren op die fiets van jou.”

“Ik heb geen geld”, zei Bertus.

Zoals het een echte vriend betaamt, betaalde Massie van zijn zakgeld het inschrijfgeld.

Na het startschot ging Bertus er meteen als een bezetene vandoor en won de wedstrijd. Hij had de bel voor de laatste ronde wel gehoord, maar wist niet dat je daarna nog slechts één keer rond moest. Derhalve dwongen de organisatoren hem aan de finish met veel lawaai en armgebaren te stoppen.

“Ik remde en gooide midden in een plas water mijn achterwiel opzij, zoals een motorcrosser dat ook zo mooi doet als hij door een bocht racet. Een agent zat compleet onder de natte spetters, een paar juryleden hadden een natte broek”, lacht Bert met zijn bekende pretogen bij de herinnering aan zijn eerste koers annex overwinning.

“Ze riepen me terug via de speakers. Ik dacht dat ik op mijn donder zou krijgen, maar werd gehuldigd voor mijn overwinning.” Het leverde hem een medaille op. Massie, die tegenwoordig in Goor woont, kende een bescheiden wielerloopbaan. Bertus daarentegen begon daar in Neede aan een carrière met talloze successen.