Dat soort voorvallen deed mij denken aan een wedstrijd in de eind jaren zeventig toen Kramer met Volendam in het Diekman-stadion aantrad tegen FC Twente. Ergens tijdens de wedstrijd riep speaker Frederik Klomp tijdens een blessurebehandeling een bericht om. Een zekere Willem Vierhout moest meteen naar zijn huis in Driebergen gaan, omdat zijn vrouw op het punt stond te bevallen van een tweeling. En terwijl Klomp dat bericht voorlas, zakte Kramer op het veld door zijn knieën, omdat hij een enorme lachbui kreeg. Enkele seconden later stond hij weer op.

Na afloop in de catacomben vroeg ik hem toen ik hem toevallig tegen het lijf liep, waarom hij zo moest lachen om het bericht van de speaker. Hij vertelde: ‘Ik heb een vriend in Amsterdam die tijdens elke uitwedstrijd van Volendam naar het stadion belt, waar ik op dat moment voetbal, met een bericht dat meteen omgeroepen moet worden. Daarmee brengt hij mij een soort van groet. Ik herken altijd meteen zijn berichten. Deze keer Vierhout, Driebergen, tweeling. Dat was tot nu toe een van de leukste en daarom had ik zo’n plezier’, zei Kramer en schoot opnieuw in de lach. Nagenietend liep hij het stadion uit, op weg naar de spelersbus van Volendam…

Frank zal een prettige ingezetene zijn van het hiernamaals…