DROMMEL

Wat was het een pracht van een wedstrijd, FC Twente-PSV. Mijn maat en ik zaten toevallig bij de goeie 16meter, daar waar vijf van de zes doelpunten vielen en daar waar nog veel meer moois te zien was. Voor onze neus stond in de eerste helft PSV-doelman Joël Drommel, de man die bij de FC opgroeide en uitgroeide tot een topkeeper. Maar bij PSV is het een twijfelaar geworden. Soms is ie goed, soms ook niet zoals zaterdagavond toen hij terug was in het huis waar hij als keeper werd geboren.

Dus eigenlijk is het géén topkeeper. Hij gaat het niet redden bij een club met ambities tot in de Champions League aan toe. Dat zegt mijn gevoel, dat zegt het gevoel van duizenden voetballiefhebbers.

Mijn maat vroeg me wat de laatste spektakel-wedstrijd was in de Veste van dit niveau? Ik kwam uit in december 2017 toen Twente- Ajax in 3-3 eindigde met twee goals van aanvoerder Thesker. Dat was een dijk van een wedstrijd, maar een paar weken later werd datzelfde Ajax door de FC op spectaculaire wijze uit de beker geknikkerd. Na de reguliere speeltijd was het 1-1. De FC scoorde pas in de laatste minuut de gelijkmaker door Assaidi. (Herinner je je deze weergaloze dribbelaar nog?)

De grote uitblinker was tot dan toe ene Joël Drommel. In de verlenging werd hij nog beter. Zoek de beelden maar op (op You Tube). Het bleef 1-1. Er volgden strafschoppen. Drommel keek de penalty van Hakim Ziyech over zijn doel en stopte die van Matthijs de Ligt. Vervolgens was hij het middelpunt van de enorme feestvreugde. Mensen op de hoofdtribune stonden te janken, zo gelukkig waren ze met deze parel in een mager tijdperk.

“Die Drommel”, zeiden we toen, “gaat een grote toekomst tegemoet….”