DEBUTEREN IN ORANJE

Andries Noppert is intussen wereldnieuws. De no-nonsense keeper uit Friesland moet morgen de ballen van Messi tegenhouden. Hij blijft er nuchter onder. Toch bijzonder voor een sportman die op een WK debuteert. Ook Xavi Simons speelde zijn eerste interland op het WK, ook al was het een invalbeurt. Hij zal het nooit vergeten, ook al omdat hij en zijn maten de sport moeten bedrijven in het door velen verguisde Qatar.

Deed me denken aan oud-Hengeloër Lulof Heetjans, bijgenaamd Junne, jarenlang speler van Tubantia. De technisch begaafde aanvaller speelde één keer in Oranje. Hij was blij met de uitverkiezing, maar toen het zover was, bleek het minder prettig te zijn en wilde hij er liever niet meer aan herinnerd worden, zo vertelde hij mij ergens in de jaren negentig.
86 jaar geleden werd hij opgeroepen voor het Nederlands elftal. Hij voetbalde toen nog voor PEC in zijn geboorteplaats Zwolle en zou de eerste international van de Zwolse club worden.
De interland Duitsland – Nederland, waarin hij meespeelde, vond plaats op 31 januari 1937 in Düsseldorf. Adolf Hitler was aan de macht in Duitsland. Het stadion hing vol met hakenkruisvlaggen, de Duitse spelers stonden met hun rechterarm gestrekt naar voren. Heetjans en de andere internationals stonden ernaast met de armen strak naar beneden. “De KNVB had die interland niet moeten aannemen”, zei Heetjans meer dan vijftig jaar nadien.

Het was overigens niet de enige reden waarom Heetjans met een onprettig gevoel op zijn enige interland terugkeek. Hij was door bondscoach Bob Glendenning opgeroepen om op de positie van de geblesseerde Kick Smit te spelen. Dat vond hij fijn, want naast hem stond zijn plaats- en ploeggenoot midvoor Beb Bakhuys. Maar het was allemaal tegen de zin van aanvoerder Puck van Heel die liever zijn ploeggenoot van Feyenoord Vrauwdeunt op de plek van Smit had gezien. Van Heel negeerde Heetjans derhalve. Hij zei geen woord tegen hem. De interland eindigde gelijk, 2-2.

Een jaar later kreeg Junne een baan bij Hazemeijer. Hij ging bij Tubantia voetballen en bleef zijn hele leven in Hengelo wonen.
Hij overleed in februari 1998 en was toen bijna 82 jaar oud.