MET TWEE IKSEN

Waar zijn jongensnamen als Frans, Henk, Bennie, Herman en Arnold gebleven? Albert, Joop, Theo. Vaak genoemd naar de opa of een favoriete oom of naar de heilige van de geboortedag. Dit soort namen komen niet meer voor op de geboortekaartjes van tegenwoordig.

Bij AZ scoort ene Mexx Meerdink aan de lopende band doelpunten. Gisteravond tegen Heerenveen maakte hij drie goals. Een van de mooiste treffers van het afgelopen seizoen kwam ook op zijn naam. Hij scoorde tegen NAC met een fallrückzieher. Klaus Fisher en Jan Jeuring zagen het kunststukje op de buis en applaudisseerden spontaan. Wat zij goed konden, blijkt Mexx ook te kunnen. En Sem Steijn overigens ook, hebben we eveneens in het afgelopen seizoen kunnen zien in de wedstrijd tegen Heerenveen.

Maar ik dwaal af. Het gaat me om de naam Mexx. Een dikke twintig jaar geleden was ik voor de TCTub naar Heerhugowaard gereisd voor een interview met Martijn Meerdink, de Achterhoeker die voor AZ speelde en in vorm was. Hij stond op de nominatie voor een plaats in de Oranje selectie. Ik herinner me nog dat hij in een wijk woonde waar de straten naar vrouwen als Aletta Jacobs, Joke Smit en Suze Groeneweg genoemd waren, vrouwen die de positie van de vrouw aan de kaak stelden. Maar ook dat terzijde.

Martijn Meerdink ontving me hartelijk. We waren net een paar minuten met het interview bezig toen zijn vrouw de kamer binnenkwam met een baby op de arm. Ze stelde zich voor en ook de jonge zoon. Ik vroeg naar zijn voornaam.
‘Mexx’, zei ze, ‘met twee iksen.’
‘Mooie naam, maar nooit van gehoord’, reageerde ik, ‘Mexx met twee iksen, waar komt dat vandaan?’
‘Het is een kledingmerk’, zei Martijn. ‘Ken je dat niet?’
‘Nee, zal wel aan mij liggen.’
‘Is een heel bekend merk’, reageerde mevrouw Meerdink.
Ze hadden dus hun baby naar een kledingmerk genoemd. Dat had ik nog nooit eerder gehoord. Heel wat anders dan:

“Geboren Hendrikus, Johannes, Jozef. We noemen hem Henk.”

Intussen, zo lees ik, is Mexx gescout door FC Barcelona. Hoe zouden de Spanjaarden zijn voornaam uitspreken? Laat staan de achternaam.
Mexx Meerdink, onthoud de naam.
(foto AZ)

Wegdammers IV

Net als in veel steden en dorpen is tijdens de Tweede Wereldoorlog ook in en rond Hengevelde veel gebeurd. De grootste ramp: op 17 juli 1943 werd het dorp gebombardeerd. Dat wil zeggen, de Amerikaanse luchtmacht liet honderden bommen vallen. De ramp was nauwelijks te overzien. ‘Ik dacht dat de wereld verging’, zei Annie Braakhuis in 2013. Het dorp was bijna compleet verwoest.
Ook in het laatste jaar van de oorlog gebeurde er weer veel in Hengevelde en op het platteland rond het dorp: onderduikers, evacués, verraad, aanslagen en meer.
Het boek bestaat uit drie delen.
1. BOMMEN OP HENGEVELDE. Verhalen, belevenissen van ooggetuigen en achtergrondinformatie over die rampzalige zeventiende juli 1943.
2. VERHALEN UIT DE OORLOG. Ook in Hengevelde doken Joodse mensen onder of anderen die zich wilden verstoppen voor de Duitse bezetter. Helaas liep het niet altijd goed af. Vanuit het westen en zuiden en uit de buurt van Arnhem zochten mensen onderdak. In het oosten des lands vonden ze dat. Ook in en rond Hengevelde. Dat leverde eveneens weer verhalen op.
3. DE BEVRIJDING. Op 1 april 1945 werden de Duitsers het dorp uitgejaagd. De Wegdammers waren blij en vooral opgelucht. Maar dat gold helaas niet voor iedereen. Een tijdelijke inwoner van het dorp werd door een vluchtende Duitser omgebracht.